Transportondernemer Manon van Opdorp wil het onmogelijke mogelijk maken... op hakken
Het Nederlands-Vlaamse transportbedrijf Van Opdorp ligt op een paar honderd meter van de Belgische grens en op een steenworp afstand van de Cargill fabriek. Een familiebedrijf geleid door een bijzondere ondernemer, vierde in de familielijn. Manon van Opdorp is niet echt een stereotype transportondernemer. Oorspronkelijk lag haar pad niet eens in deze sector, met een opleiding in hotelmanagement was een carrière als hotelier de meer logische stap. Toch is er nog iets overgebleven van die vroegere opleiding, ze praat niet over klanten, maar over gasten van het bedrijf. Een bedrijf dat zich vooral richt op bulk- en tanktransport en reiniging.
"Wat maakt Manon gelukkig, waar krijg je energie van?"
"Je bent een vrouw in een mannenwereld. Moeten er meer vrouwen in de transportsector gaan werken?"
"Je was 28 jaar toen je het roer overnam, werd je meteen geaccepteerd als directeur?"
"Hoe zit het met dat beeld van jou in de sector?"
"Zou je zeggen dat de tijd rijp is om het bedrijf te verkopen? Vanwege je sabbatical van een jaar?"
Manon glimlacht breed: "Nee, dat gaan we niet doen, we streven naar honderd jaar samen."
"Is er een groot verschil met het runnen van een transportbedrijf in Nederlands Vlaanderen dan ergens anders in Nederland?"
Lacht: "Moeilijk. Dat zou ik niet echt weten, maar ik denk dat het hier meer gaat om zaken doen op een informele manier. Bovendien zal ik altijd proberen zaken te doen op lokaal niveau en lunch ik liever hier met een lekker glas wijn en gekookte mosselen dan met een broodje kaas en een glas melk elders."
"Zijn grote veranderingen niet moeilijk door te voeren in een oud en traditioneel familiebedrijf? Kom je waarschijnlijk weerstand tegen? Hoe ga je daarmee om?"
"Iedereen in de branche heeft het over ketenbeheer. Wat is jouw mening hierover?"
Van Opdorp verschuift in haar stoel, trekt haar wenkbrauwen op en onderdrukt een spottende glimlach. "Dat vind ik een prima idee en ik vind het altijd een goed idee om met een verlader in gesprek te gaan als het gaat om duurzaamheid of het terugdringen van CO2-uitstoot. Maar het is echt lastig om een voorstel als bijvoorbeeld bepaalde goederenstromen zo te combineren dat je minder lege kilometers rijdt ook daadwerkelijk uit te voeren. In grote bedrijven heeft iedereen zijn verantwoordelijkheid voor zijn eigen deel en kijken ze niet verder dan hun deel, centrale sturing ontbreekt."
"Hoe ga je daarmee om?
"Natuurlijk geef ik niet snel op. We bestuderen onze gegevens intensief en hebben veel input. Soms zien we dat het slimmer is voor de klant om een extra vat lading te laden. Het eerste wat daarna gebeurt is dat het prijzenspel wordt gespeeld, want de klant wil altijd korting. Maar ik zeg altijd "kijk eens goed naar je processen", want als we elke rit een ton meer in rekening brengen, dan heb je dat in no time terugverdiend, waarom vraag je me dan om korting? Maar natuurlijk kunnen we samen meer winst maken in de keten. Maar dat gebeurt niet als iemand maar drie jaar in een functie blijft, als hij of zij doorstroomt naar een andere baan, moeten we weer opnieuw beginnen met bouwen. Het is een beetje te veel ieder voor zich."
"Je gaat op een achter lange sabbatical, ga je je opvolger elke week bellen voor een update?"
"Nee, we hebben geïnvesteerd in een BI-tool die ik via een iPad kan gebruiken... maar dat doe ik alleen als mijn dochter in mijn T1-bus slaapt. Met deze tool kan ik gemakkelijk zien of ik een glas wijn kan drinken of beter een sterke kop koffie kan nemen. We zijn echt een modern bedrijf op het gebied van digitalisering. We hebben zeer goede parameters ingesteld. Onze planningsafdeling heeft bijvoorbeeld een groot scherm waarop ze de belangrijkste gegevens voor hun bedrijfseenheid kunnen zien, zoals dagelijkse omzet en gereden kilometers. In het begin waren ze hier nogal sceptisch over; een leuk speeltje voor het management. Maar nu zie je dat het actief gebruikt wordt en dat mensen er zelf op gaan sturen. De planner kan je bedrijfsresultaten net zo goed beïnvloeden als de commerciële weergave. Op basis van data kan ik mijn klanten ook dwingen om naar hun eigen processen te kijken, pas dan ontstaat er een waarde- in plaats van een prijsdiscussie."
"Groei en ambitie voor het bedrijf, hoe kijk je hier tegenaan, wat staat er op je verlanglijstje?"
"Kweken om het kweken is niet iets wat ik nastreef. Ik heb wel een paar wensen op mijn lijstje staan die te maken hebben met de lokale economie hier bij Sas van Gent. Ik wil graag onze opslag verder uitbreiden en er komt hier een nieuwe zeesluis waar grotere schepen met meer lading doorheen kunnen. Daarnaast wordt Antwerpen de komende jaren verder afgesloten voor wegverkeer door werkzaamheden aan de ring. Dat biedt kansen. Verder zouden we vanuit onze historie en ons blauwe hart heel graag weer voor Cosun (voorheen Suiker Unie, red.) willen werken. Dan is de cirkel historisch en symbolisch weer rond."
"En op het gebied van persoonlijke groei?"
Er valt een lange stilte. Haar ogen gaan van links naar rechts terwijl ze nadenkt over een antwoord.
"Ik moet zeggen dat ik er nog niet zo over nagedacht heb."
Er valt weer een stilte.
"Dat is een moeilijke vraag."
"Wat wil je dat je dochter mee naar huis neemt van je reis?"
"Ik wil haar laten zien dat ontwikkeling echt belangrijk is. Ik hoop dat ik haar wat zelfvertrouwen kan bijbrengen, maar ik wil haar ook laten zien dat ze het waard is; dat ze uniek is. Ik ben zelf lang verlegen geweest en ik hoop dat ze leert dat ze voor zichzelf mag opkomen. Reizen betekent nieuwe mensen ontmoeten en je aanpassen aan nieuwe situaties. Je leert om opnieuw na te denken en een flexibele houding is noodzakelijk. Openstaan voor nieuwe dingen kan je zoveel brengen, dat heb ik mezelf echt moeten leren. In ieder mens zit iets unieks en iets goeds. Ik hoop dat als zij ervoor openstaat om dat allemaal te leren, het haar net zoveel zal brengen als het mij heeft gebracht."
"Kun je iemand noemen van wie je wilt leren?"
"Zonder twijfel mijn dochter, ze heeft me geleerd om moeder te zijn. Tot voor kort kon ze nog niet praten en dat betekent dat je echt je intuïtie moet gebruiken, op je gevoel moet afgaan en al je zintuigen moet gebruiken. Dit leert je echt om iemand te 'zien' en te 'horen'."
"Ben je van nature een sentimentalist?"
"Ik vind het geweldig dat we al deze BI-tools hebben en je kunt echt geen transportbedrijf runnen zonder. We opereren in een kapitaal- en risico-intensieve business met kleine marges, dus cijfers zijn belangrijk, maar het grappige is dat ik nog steeds veel beslissingen neem op basis van mijn buikgevoel."
"Als je terugkijkt op de afgelopen jaren, zijn er dan dingen waarvan je zou willen dat je ze anders had gedaan?"
"Last but not least, is er een vrouw in onze sector tegen wie je opkijkt?"
Dit is misschien ook interessant voor jou:
Transport Voorbereiding
Succesvolle logistiek begint met strategische transportvoorbereiding. Het Simacan platform revolutioneert traditionele planning door het integreren van real-time gegevens, intelligente validatie en naadloze multi-planning mogelijkheden. Van voertuig
APS-investeringen maximaliseren met slim uitvoeringsbeheer
APS optimaliseren met slim uitvoeringsbeheer. Traditionele APS kan niet real-time worden aangepast. Slim uitvoeringsbeheer maakt continu herplannen, dynamisch roosteren en realtime aanpassingen mogelijk, waardoor de efficiëntie wordt verbeterd en
